دکتر اعتمادیان در این ارائه اشاره کرد:

فناوری نانو، اصطلاحی کلی است که به تمام فناوری های پیشرفته در عرصه کار با مقیاس نانو گفته می شود و با یک اندیشه جسورانه در سال 1959 توسط آقای ریچارد فاینمن مطرح گردید که می تواند در تمام علوم با دستکاری قطعات پایه مواد از جمله اتم ها و مولکولها مورد استفاده قرار گیرد. از سویی دیگر این فناوری تکنیکی رو به رشد و رویکردی جدید برای توسعه پایدار و راهگشای مشکلات مرتبط با صنعت غذا (تغییرات اقلیمی، نبود خاک نامناسب و ناکافی بودن آب مورد نیاز) می باشد. در واقع این فناوری با کاهش سطح اندازه ذرات، افزایش فوق العاده ای را در نسبت سطح به حجم به وجود می آورد و خصوصیات مکانیکی، الکتریکی و نوری مواد را تغییر می دهد. عناصر پایه در این فناوری، نانو ذرات و نانوکپسول ها هستند که کاربردهای بسیار متنوعی را در صنایع مختلف شیمیایی، پزشکی و کشاورزی دارند. به طوری که با جابه جا کردن سطح پوشش مواد، می توانند از ورود هر گونه میکروارگانیسم به درون غذا جلوگیری کنند و نیز با حفاظت از آنتی اکسیدان های حساس از جمله ویتامین های محلول در چربی و اسیدهای چرب امگا سه به عنوان یک عامل کلیدی در حفظ غذا عمل نمایند. در فرآورده های دریایی، روغن حاصله از آنها حاوی اسیدهای چرب امگا سه از قبیل اسید لینولئیک، ایکوزا پنتانوئیک اسید و دیکوزا هگزانوئیک اسید است و مطالعات زیادی نشان داده است که روغن ماهی به صورت مکمل نقش مهمی را در کاهش و پیشگیری از بیماری انسداد رگ های قلب، بی نظمی های سیستم ایمنی و سرطان روده بزرگ دارد اما مشکل بزرگی که در بکارگیری روغن ماهی در تولید غذاهای عملگرا وجود دارد حالت بی ثبات اسیدهای چرب غیر اشباع و تولید آمین های فرار تری متیل آمین به عنوان عامل اصلی طعم ماهی همراه با بوی نامطلوب است. بنابراین غذاهای غنی شده با روغن ماهی نمی توانند به مدت طولانی نگهداری شوند. اما فناوی نوین با شیوه نانو کپسوله کردن روغن ماهی، ثبات فیزیکی را فراهم می کند و از اسیدهای چرب امگا سه در برابر تخریب شیمیایی محافظت می کند. همچنین این سیستم، رهایش اسیدهای چرب امگا سه را در طی جویدن و هضم برای جذب بالا کنترل می نماید. در این راستا، پلیمرهای طبیعی مانند آلبومین، ژلاتین، کلاژن، کیتوزان و پروتئین شیر می توانند به عنوان یک ماده پوشش دهنده جهت آماده سازی روغن ماهی نانوکپسوله استفاده شوند. مثالی دیگر در این زمینه تولید نانوفیبرهای کیتین از ضایعات سخت پوستان است که ضمن استفاده از ضایعات مواد خام به منظور حفاظت از محیط زیست نقش بالقوه ای را در علوم پزشکی دارند. همچنین استفاده از فناوری نانو در تولید نانوکامپوزیت ها مثال خوب دیگری  برای استفاده از پوست ماهیان به عنوان یکی از عمده ترین فرآورده های جنبی طی عمل آوری آنها می باشد. امید است که بتوان با بهره گیری از این سیستم به بهره وری در زمینه تولید غذا و ارائه فرآورده های جدید کمک نمود.

در پایان جلسه نیز پرسشهای علمی مطرح و توسط سخنران محترم پاسخ داده شد.